darewit Inkubatory do jaj animar terrarystyka Poid?a, karmid?a, inkubatory, siatki
(zwierz?ta, og?oszenia)
Og?oszenia, zwierz?ta,

AMAZONKI NIEBIESKOCZELNE

   Amazonki niebieskoczelne (Amazona aestiva) należą do najbardziej cenionych przez miłośników ptaków i poszukiwanych przez hodowców gatunków papug, ponieważ doskonale nadają się do roli domowego pupila. Przede wszystkim ptaki te są niezwykle inteligentne, wykazują duży talent do naśladowania mowy ludzkiej, a ponadto wyróżniają się łagodnym charakterem i ufnością. Bardzo przywiązują się do swoich opiekunów, a przy tym rzadko bywają zaborcze, czy nadmiernie zazdrosne, nie są hałaśliwe, co nie znaczy, że niektóre osobniki nie lubią sobie czasami pokrzyczeć. W końcu to papugi! Są wesołe i skłonne do zabaw, w wynajdywaniu, których wykazują niezwykłą pomysłowość. Żyją długo, 40 lat, a nawet dłużej, stają się więc uroczymi, zielonymi członkami rodziny na całe życie.


amazonka Jak wszystkie amazonki, są wegetariankami i trzeba pamiętać, że do utrzymania papugi tego gatunku w dobrej kondycji potrzebne jest bardzo urozmaicone menu - oprócz podstawowej karmy, składającej się z mieszanki słonecznika kukurydzy i ziaren zbóż, trzeba zapewnić jej dużo świeżych owoców i warzyw, orzechów i młodych gałązek wierzby, które papugi wręcz uwielbiają. W naturze amazonki wzbogacają czasami swoje roślinne menu o białko zwierzęce zjadając owady. W warunkach domowych należy, więc pamiętać o podawaniu jajka na twardo, albo chudego, gotowanego bez soli, mięsa drobiu. Niestety, oswojone papugi często wolą stosować taką dietę, jak ich opiekunowie i jeść z nimi z jednego talerza. Trzeba jednak pamiętać, że papuga to nie człowiek i że wszelkie tłuste i ostre potrawy, czekolada, kawa, alkohol i sól to dla amazonki trucizna. Ale przecież dietetyczne zalecenia spożywania dużych ilości warzyw i owoców odnoszą się także do ludzi. Jeśli wiec opiekun ze swoją papugą zasiądzie przed talerzem pełnym świeżych owoców i warzyw i zjedzą je zgodnie, z pewnością będzie to z korzyścią dla zdrowia obojga.
Ojczyzną amazonki niebieskoczelnej jest Ameryka Południowa. Występuje od południowej Wenezueli poprzez Gujanę, wschodnią Brazylię, Boliwię i Paragwaj, aż po północne rejony Argentyny. Ze względu na duży zasięg wystę-powania gatunek ten wytworzył kilka odmian geograficznych, z których część uznano za podgatunki. Znajdziemy je w stadach na brzegach lasów, w niewielkich skupiskach leśnych i w oko-licach stepowych, suchych, rzadko porośniętych drzewami. W głąb tropikalnej dżungli zapuszczają się w okresie lęgów, łącząc się w pojedyncze pary i tam w dziuplach starych, wysokich drzew składają białe jaja i wychowują pisklęta. W jednym lęgu bywa najczęściej 3-4 piskląt. Po 28 dniach wysiadywania wylęgają się nagie, ślepe, głuche i bezradne i opuszczają dziuplę dopiero po ponad 2 miesiącach troskliwej opieki i karmienia przez oboje rodziców. Ale na tym opieka rodzicielska się nie kończy. Im inteligentniejsze zwierzę, tym młode dłużej przebywają z rodzicami, żeby nauczyć się tajników samodzielnego życia i zachowań społecznych. Młode amazonki niebieskoczelne przez wiele miesięcy trzymają się rodziny, a same przystępują do lęgów dopiero w wieku 4 lat, a nawet później.
W swojej ojczyźnie amazonki niebieskoczelne są jeszcze gatunkiem stosukowo licznym, ale ich populacja maleje w zastraszającym tempie. Niestety, głównym wrogiem i sprawcą wymierania tych papug w ich naturalnym środowisku jest człowiek. Wyrąb lasów oznacza dla amazonek brak miejsca do życia. Zamiana wykarczowanych obszarów w monokultury rolnicze zmusza pozostałe populacje tych ptaków do żywienia się na polach i fermach, gdzie są w bezwzględny sposób tępione jako szkodniki upraw rolnych. Drugim, nie mniej ważnym powodem ograniczenia liczebności amazonki niebieskoczelnych w ich naturalnym środowisku, jest ich odłów i wywóz głównie do Stanów Zjednoczonych i Europy. Obecnie proceder ten, na mocy Konwencji Waszyngtońskiej o ochronie zagrożonych gatunków zwierząt, jest nielegalny, ale jeszcze pod koniec lat 80. do samych Stanów Zjednoczonych importowano rocznie ponad 20 tys. tych ptaków. Delegalizacja handlu zagrożonymi gatunkami fauny ograniczyła skalę odłowu, ale nie zlikwidowała go zupełnie. W niektórych krajach nadal kwitnie nielegalny handel i przemyt ptaków.


Iwona Palczewska




POWRÓT

STRONA GŁÓWNA


Wydawnictwo Fauna&Flora Adres: 45-061 Opole ul. Katowicka 55. Tel. 77/403-99-11.
e-mail:redakcja@faunaflora.com.pl
Redakcja gazety: zespół. Redaktor naczelny: Marek Orel, tel. +48 608 527 988.
Sekretarz redakcji: Janusz Wach, tel. +48 606 930 559. Korekta: Iwona Stefaniak.