 
| ||
 | ||
 |
||
Lipiec 2018
Tybetańska piękność
Gęś tybetańska bardzo łatwo przystosowuje się do warunków hodowlanych, dobrze znosi polski klimat, ma niewielkie wymagania pokarmowe i z roku na rok przybywa gospodarstw, gdzie można ją spotkać. Rolnicy i hodowcy amatorzy cenią ją przede wszystkim za bardzo atrakcyjny wygląd, uważając, że jest najpiękniejszą z gęsi jakie można utrzymywać w hodowli w naszym kraju.NAJPIĘKNIEJSZA Z GĘSI
Gęś tybetańska to ptak o długości około 70-75 cm, czyli podobnych rozmiarów jak występująca w Europie dzika gęś gęgawa. Rozpiętość skrzydeł dochodzi do 40-50?cm, a masa ciała waha się od 2,5 do 3,0?kg. U ptaków nie występuje dymorfizm płciowy, ale samica jest przeważnie nieco mniejsza od samca. Najbardziej charakterystyczną cechą wyglądu gęsi tybetańskiej są dwa czarnobrunatne pasy na głowie. Pierwszy przebiega łukowato od lewego oka nad potylicą do prawego oka. Drugi z kolei znajduje się kilka centymetrów poniżej i biegnie równolegle do linii karku. Jest nieco krótszy. Szyja na wierzchu i od spodu jest prawie czarna. Pióra na głowie ptaka mają białą barwę, podobnie jak te pokrywające brzuch. Reszta ciała gęsi jest w kolorze jasnosrebrzystym, z czego boki są najczęściej nieco ciemniejsze, a końcówki pokryw skrzydłowych czarne. Dziób dorosłej gęsi tybetańskiej jest ciemnożółty o długości 4,5-6,5?cm z czarnym zakończeniem. Oczy są ciemnobrunatne, a stopy prawie pomarańczowe. Pisklęta gęsi tybetańskiej zaraz po wykluciu ważą około 100 gramów, ich dzioby, stopy i grzbiet są szare z małymi brązowymi plamami, a strona brzuszna ciemnożółta. Ptaki coraz częściej można nabyć u prywatnych hodowców, na giełdach drobiu oraz w niektórych ogrodach zoologicznych. Cena za parę waha się od 400 do 600 zł.
REKORDZISTKA WYSOKOŚCI LOTU(...)
NIEKŁOPOTLIWA LOKATORKA
(...)
INNE DZIKIE GĘSI
(...)
tekst i zdjęcia:
dr Radosław Kożuszek
cały artykuł jest opublikowany w najnowszym, lipcowym numerze f&f 07/2018 (234)
szukaj w kioskach, empikach lub zamów prenumeratę
Sposoby na letnie upały
Podczas gorącego lata wszystkie gatunki ptaków domowych znacznie słabiej przyrastają i ograniczają swoją nieśność. Zwierzęta podobnie jak ludzie poddawane są różnym czynnikom stresowym, a najczęstszym i najczęściej występującym jest stres wynikający z przegrzania organizmuGorące, suche lub parne lata są wyjątkowe uciążliwe dla ptaków, dla których optymalną temperaturą jest ta wynosząca od 10 do 25?°?C. Dlatego właśnie w najcieplejszych miesiącach roku notuje się dużo upadków. Zdarza się, że ptaki wyglądające na całkowicie zdrowe nagle słabną i po kilku dniach znajdujemy je martwe. Bardzo często rolnicy bądź hodowcy utrzymują dużą liczbę kur czy kaczek na stosunkowo małej powierzchni, stosują sztuczne oświetlenie i podają wyłącznie komercyjne mieszanki pełnoporcjowe. Takie warunki tylko wzmagają niekorzystne odczucie gorąca i powodują znaczne osłabienie ptaków. Osłabione ptaki, są bardzo podatne na atak mikroorganizmów chorobotwórczych. Podczas gorącego i parnego lata szczególnie aktywne są drobnoustroje zaliczane do pasożytów zewnętrznych. Zaatakowane ptaki początkowo stają się nerwowe, skubią pióra i nie przesypiają nocy. Po kilku dniach stają się osowiałe, przestają jeść, słabną i padają. Dość często zdarza się, że zaatakowane przez mikroorganizmy ptaki do tego stopnia się skubią, że na skórze pojawiają się rany. To skutkuje wyzwoleniem w innych ptakach niekorzystnego zachowania jakim jest kanibalizm. Poprzez nasze zaniedbania i nieuwagę w ten sposób możemy podczas wzmagających się upałów stracić znaczna liczbę ptaków.
BŁĘDNE KOŁO
Gdy letnie upały trwają dość długo, u ptaków w pierwszej kolejności na skutek silnego bodźca ze środowiska zewnętrznego dochodzi do natychmiastowej reakcji układu nerwowego. Ma to odzwierciedlenie w gwałtownej reakcji jaką jest szukanie obszaru chłodnego i zacienionego. Jeśli jednak ptak nie może się w żaden sposób ochłodzić, to zaraz po tym następuje reakcja alarmowa, gdzie dochodzi do szybkiego wydzielania adrenaliny (hormon emocjonalny) w wyniku czego przyspiesza się akcja serca i oddech. W tym samym czasie u ssaków dochodzi również do nadmiernego wydzielania potu. Ptaki jednak nie oddają ciepła poprzez pocenie się. Na samym końcu następuje reakcja hormonalna na upał (odpowiedź na zaistniałą sytuację) w wyniku której zostaje wydzielany kortyzol albo jak ma to miejsce u ptaków kortykosteron (hormon stresu). Ta ostatnia forma reakcji trwa najdłużej i przede wszystkim jest pośrednio odpowiedzialna za spadek wyników produkcyjnych oraz zdrowotności ptaków. Silny długo trwający stres jest niekorzystny zwłaszcza dla osobników o osłabionych zdolnościach adaptacyjnych. Z tego względu powinniśmy za wszelką cenę postarać się aby nasze ptaki już w pierwszej fazie odczuwania stresu cieplnego mogły znaleźć ukojenie. Koniecznie powinniśmy zapewnić im mnóstwo miejsc zacienionych. Pamiętajmy, że nasz drób żyje w komitywie, i tak jak wśród ludzi dość często wybuchają kłótnie. Dlatego na ptasim wybiegu powinno się znaleźć przynajmniej kilka ocienionych miejsc, gdzie odpychane i napastowane osobniki znajdą ukojenie przed słońcem. Dobrze jest od czasu do czas podczas najcięższych upałów miejsca takie polewać zimną wodą. EFEKTY UPAŁÓW
(...)
WILGOTNOŚĆ
(...)
NAPÓJ ŻYCIA
(...)
tekst:
dr Radosław Kożuszek
cały artykuł jest opublikowany w najnowszym, lipcowym numerze f&f 07/2018 (234)
szukaj w kioskach, empikach lub zamów prenumeratę
Tenrek
dziwaczny jeż z MadagaskaruW ostatnich latach wzrasta zainteresowanie oryginalnymi, nietypowymi i rzadko spotykanymi w domowych hodowlach gatunkami drobnych ssaków. Jednym z takich egzotycznych stworzeń jest tenrek mniejszy niezwykły zwierzak z Madagaskaru aparycją przypominający nieco nasze europejskie jeże. Tenreki mogą być oryginalnymi zwierzętami terraryjnymi i zyskują sobie coraz szersze grono miłośników ich hodowli. Młode osobniki są regularnie oferowane na giełdach terrarystycznych i w sprzedaży internetowej, zaczynają też pojawiać się w ofercie dobrych sklepów zoologicznych.
WYGLĄD, POCHODZENIETenrek mniejszy (Echinops telfairi), zwany również przez systematyków tenreczynkiem jeżowatym jest przedstawicielem rodziny tenrekowatych w rzędzie owadożernych. Zamieszkuje endemicznie południową i południowo-wschodnią część Madagaskaru. Jego naturalnym środowiskiem są suche lasy oraz zarośla. Zwierzak ten porusza się zarówno po ziemi buszując wśród grubej warstwy ściółki jak i po drzewach, na które bardzo sprawnie się wspina. Prowadzi nocny tryb życia dzień przesypiając w ukryciu.
Opisywany gatunek dorasta do 18?cm długości i osiąga masę ciała do 230?g. Posiada krępy, dość masywny tułów z małym ogonkiem. Głowę zdobi wydłużony ryjek, czarne, przypominające guziki oczy oraz spore, sterczące, łyżeczkowate uszy. Łapki są krótkie, ale silne, opatrzone ostrymi pazurkami. Ciało jest chronione przez ostre, mocne kolce skutecznie utrudniające dostęp drapieżnikom. Tylko głowa, brzuch i łapki są ich pozbawione i pokryte miękkim, delikatnym futerkiem. W ubarwieniu przeważa kolor brązowy, przy czym pyszczek z reguły bywa nieco jaśniejszy niż reszta ciała. W razie niebezpieczeństwa zwierzak zwija się w kulkę, nastawiając przeciwnikowi ostre kolce.
CECHY CHARAKTERU
Tenrek może być doskonałym zwierzęciem domowym. Troskliwie zaopiekowany żyje nawet do kilkunastu lat i świetnie się oswaja. Po początkowej nieufności bardzo szybko nawiązuje kontakt z człowiekiem. Uwielbia spędzać czas w dłoniach opiekuna oraz spać w jego kieszeni. Jest stworzeniem ciekawskim, nieustannie rozglądającym się wokół siebie, ale niezbyt ruchliwym. Wydaje przy tym rozmaite dźwięki, takie jak sapanie i chrumkanie. Można pielęgnować zarówno pojedynczy okaz, jak i samca w towarzystwie kilku samic ale uwaga! w terrarium nie może być więcej niż jeden samiec, gdyż przedstawiciele tej płci są terytorialni i zachowują się względem siebie agresywnie. Co ważne, zwierzaki te szybko przystosowują się do dziennego trybu życia i są aktywne w porze aktywności ich opiekuna.
ZAKWATEROWANIE
(...)
PIELĘGNACJA
(...)
tekst:
dr n. wet. Joanna Zarzyńska
Wydział Medycyny Wet. SGGW
dr inż. Paweł Zarzyński
fot. arch. red., źródło: gnulICENSE
cały artykuł jest opublikowany w najnowszym, lipcowym numerze f&f 07/2018 (234)
szukaj w kioskach, empikach lub zamów prenumeratę
Powrót do archiwum
Strona główna
Wydawnictwo Fauna&Flora Adres: 45-061 Opole ul. Katowicka 55. Tel. 77/403-99-11.
e-mail:redakcja@faunaflora.com.pl
Redakcja gazety: zespĂłĹ. Redaktor naczelny: Marek Orel, tel. +48 608 527 988.
Sekretarz redakcji: Janusz Wach, tel. +48 606 930 559. Korekta: Iwona Stefaniak.