Reprodukcja bażantów łownych w chowie wolierowym Tusze tuczonych bażantów łownych podbijają sklepy Zachodniej Europy. Mało kto jednak wie, że większość z nich pochodzi z polskich hodowli, podobnie jak wypuszczane bezpośrednio do łowisk podrośnięte ptaki. Żeby jednak uzyskać zadowalające wyniki w chowie bażantów należy poprawić ich wyniki reprodukcyjne, gdyż niestety, cały czas uważane są one za niezadowalające. Bażant łowny występuje na terenach od Morza Czarnego na terenach dzisiejszej Ukrainy po Japonię. W Polsce pierwszy raz zanotowano obecność dziko żyjących bażantów łownych w XVI w. Prawie całkowita zagłada tego gatunku nastąpiła podczas drugiej wojny światowej. W latach powojennych podjęto udane próby odbudowy populacji bażanta na Ziemiach Polskich, lecz sztucznie wprowadzane ptaki dość często padały z głodu w czasie ostrych i długich zim. Dziko żyjące bażanty zazwyczaj wybierają tereny otwarte, pola uprawne, nieduże zagajniki, brzegi rzek lub stawów, tereny z rzadka porośnięte drzewami i gęstymi krzewami. Ptaki te dość niechętnie fruwają, w zamian bardzo szybko biegają. Gody trwają od marca do czerwca, a bażancica znosi w tym czasie do 15 brązowych, zielonych lub oliwkowych jaj. Inkubacja trwa 24-26 dni, po której wylęgają się pisklęta. Młode bażanty są bardzo wrażliwe na niską temperaturę i wysoką wilgotność. Pod koniec drugiego tygodnia życia młode bażanty zaczynają podfruwać, a w trzecim tygodniu nocują już na drzewach. UTRZYMANIE i ŻYWIENIE Bażanty rzeźne utrzymujemy początkowo (od 1. dnia po wykluciu do ukończenia 12. tygodnia życia) w budynku wychowalni. Do jego budowy używane są cegły, drewno i różnego rodzaju płyty. Na wychowalnię można wykorzystać również istniejące już budynki (szopa, kurnik, garaż). Jako ściółki używa się piasku zmieszanego z torfem. Początkowo obsada w wychowalni może wynosić 15 ptaków na 1m2. W zagrodach ustawia się niezbędny sprzęt tj. sztuczne kwoki, karmidła, poidła, pojemniki ze żwirem. Nie zaleca się stosowania poideł kropelkowych, gdyż zdarza się, że młode bażanty nie potrafią z nich korzystać. Temperatura w wychowalni musi być dostosowana do wieku ptaków i w pierwszym dniu po wylęgu wynosić powinna bezpośrednio pod sztuczną kwoką 36-38oC. Należy ją sukcesywnie obniżać w ten sposób by w trzecim tygodniu życia bażantów uzyskać 18oC. W późniejszym czasie należy całkowicie zrezygnować z dogrzewania pomieszczenia, pod warunkiem, że posadzka zawsze jest sucha, a wilgotność nie jest większa jak 65-70%. Ptaki po ukończeniu 3 tygodnia życia można bez obawy wypuszczać do wolier zewnętrznych lub przenosić do klatek reprodukcyjnych, w których odizolowane od warunków zewnętrznych będą stadem rodzicielskim dla nowych bażantów. Ptaki przeznacza się na ubój po osiągnięciu przez nie wieku 12. tygodni i masy ciała powyżej 1 kg. Należy pamiętać, że młode ptaki wymagają pożywienia bogatszego w białko i energię. Dość często w pierwszych dniach życia żywi się pisklęta ugotowanymi na twardo jajami kurzymi z dodatkiem bułki tartej lub kaszy manny. Przez okres odchowu podaje się ptakom pełnoporcjowe mieszanki, dodając zielonki. Bażanty dorosłe, które mają przystępować do lęgów potrzebują bardziej urozmaiconego pożywienia: ziarna zbóż, okopowe, warzywa, owoce, gotowane ziemniaki, duże ilości zielonek, gotowane na twardo jaja, owady, drobno siekane mięso, mączki zwierzęce. Podawać też im można specjalistyczne mieszanki dla bażantów reprodukcyjnych. Należy także pamiętać o ciągłym dostępie ptaków do wody i żwiru. REPRODUKCJA BAŻANTÓW (...) BAŻANCIE KLATKI (...) SMACZNE MIĘSO (...) tekst i zdjęcia: dr inż. Radosław Kożuszek cały artykuł jest opublikowany w najnowszym, paźdzernikowym numerze f&f – 10/2019 (249) szukaj w kioskach, urzędach pocztowych (lista na:www.poczyta.pl), empikach lub zamów prenumeratę

Wydawnictwo Fauna&Flora Adres: 45-061 Opole ul. Katowicka 55. Tel. 77/403-99-11.
e-mail:redakcja@faunaflora.com.pl
Redakcja gazety: zespół. Redaktor naczelny: Marek Orel, tel. +48 608 527 988.
Sekretarz redakcji: Janusz Wach, tel. +48 606 930 559. Korekta: Iwona Stefaniak.