Brzydkie miejsca w gospodarstwie
Maskowanie roślinnością

Wiele polskich gospodarstw agroturystycznych spotyka się z problemem, w jaki sposób, przy stosunkowo niskich nakładach finansowych można poprawić wygląd obejścia. Istnieje wiele rozwiązań, ale sprawdzonym i chyba zdecydowanie najtańszym jest zakrywanie nieciekawych miejsc roślinnością

ZIELONE GOSPODARSTWO
Mając gospodarstwo agroturystyczne, ważną sprawą jest oddzielenie części rekreacyjno-wypoczynkowej od części produkcyjnej gospodarstwa. Miło będzie turystom budzić się i jeść śniadanie w zielonej oazie, wydzielonej z naszej farmy. Również nam będzie przyjemnie spędzić wolne chwile samotnie, z rodziną lub z przyjaciółmi w pięknym ogrodzie, przed domem, altanie lub tarasie nie oglądając przy tym maszyn rolniczych, nieciekawych budynków inwentarskich, ruchliwej drogi lub, co gorsza gnojownika. Polskie gospodarstwa budowane były i są w ten sposób, że jedna ze ścian domu przylega zazwyczaj bezpośrednio do podwórka. Wiadomo, że dobry gospodarz musi mieć na wszystko oko, ale warto w odległości 2-3 m od ściany budynku mieszkalnego posadzić niewysokie rośliny, które w sposób psychologiczny oddzielą nasz dom od ciągłego zamieszania na podwórzu. Jednocześnie takie nasadzenie roślinne nie przesłania widoku z okna. Bardzo dobrze zdają egzamin w tym momencie różnego rodzaju naturalnie rosnące lub przycinane żywopłoty. Na rośliny żywopłotowe nadają się praktycznie wszystkie krzewy oraz niektóre drzewa (grab, świerk, modrzew). Szczególnie dobrze w postaci niskiego żywopłotu prezentuje się bukszpan. Dobrym pomysłem jest również zamontowanie przed domem kilku pergoli przy których posadzić można rośliny pnące, do których należą: bardzo szybko rosnący rdest Auberta, wiciokrzewy, aktinidia (kiwi) ostrolistna i pstrolistna, akebia pięciolistkowa, winobluszcz, cieniolubny bluszcz, mniej mrozoodporny bluszcz kolchidzki, milin amerykański, kokornak, glicynia, chmiel, cytryniec chiński oraz pięknie kwitnące róże pnące i powojniki. Pamiętajmy, że bluszcz woli miejsca lekko lub całkowicie zacienione i wilgotne, dlatego zaleca się go sadzić przy ścianach północnych i zachodnich. Z kolei aktinidie, glicynia, milin i powojniki mogą podczas wietrznej i mroźnej zimy przemarzać. Dlatego zaleca się, aby ich gałęzie późną jesienią odwiązywać od podpór i zebrać w jednym miejscu, które zabezpieczymy agrowłókniną, chochołem lub zwykłą słomianką. Podobnie rzecz się będzie miała z różami pnącymi, które ponadto powinny być kopczykowane.


ŚMIETNIKI i KOMPOSTOWNIKI
Dużym problemem jest ukrycie gnojownika, kompostownika, śmietnika, złomowiska lub parku maszynowego. Tu również warto posadzić żywopłoty jednak nie wszystkie rośliny znoszą bliskie sąsiedztwo tych dwóch pierwszych. Wiadomo, że w pobliżu takich miejsc nie urośnie w zasadzie żadna roślina, dlatego obsadzenia roślinne rozpoczynamy kilka metrów dalej. Nadają się tutaj rośliny kwasolubne lub znoszące złe warunki glebowe. Dość często obsadza się takie miejsca żywopłotem z gęsto sadzonego klonu, czarnego bzu lub topolami. Warto zauważyć, iż przycinany klon tworzy szybkorosnący i miły dla oka żywopłot, który we wrześniu przybiera żółto-czerwony kolor. W takim miejscu warto posadzić także kilka krzewów dalii. Dalia jest rośliną wieloletnią, której karpy należy wykopywać na zimę. Doskonale znosi niekorzystne sąsiedztwo gnojownika lub kompostownia. Bardzo szybko się rozkrzewia, a młode rośliny uzyskuje się poprzez wiosenny podział karp. Jest wiele odmian dalii, z których większość rośnie bardzo szybko osiągając wysokość nawet do 2 m, przy tym nieprzerwanie kwitnie do pierwszych przymrozków. Tuż po pierwszym mrozie karpy wykopujemy, oczyszczamy, lekko suszymy i przetrzymujemy w wietrzonej piwnicy bądź budynku gospodarczym, gdzie temperatura nie spada poniżej 0°C. Dalie przechowujemy w skrzyniach lub innych przewiewnych pojemnikach wypełnionych trocinami lub torfem. Przy gnojowniku lub kompostowniku możemy posadzić także bzy lilaki charakteryzujące się szeregiem odmian barwnych. Są to przepiękne krzewy, które mogą rosnąć w zasadzie na każdym rodzaju gleby. Rozmnażamy je dzieląc stary krzew lub poprzez wycinanie licznych młodych roślin, które wyrastają obok okazalszych osobników. Krzewy te rosną wyjątkowo szybko, a jeśli zrezygnujemy z ich przycinania każdego roku będą raczyły nas swoimi wielkimi i pachnącymi kwiatostanami. (...)


(...)


SZARE ŚCIANY
(...)




Tekst i zdjęcia:
dr inż. Radosław Kożuszek

cały artykuł jest opublikowany w najnowszym, kwietniowym numerze f&f – 04/2021 (267)
szukaj w kioskach, urzędach pocztowych (lista na:www.poczyta.pl), empikach lub zamów prenumeratę